Is ek ‘n rassis . . .

rose

Ek haat wit en ek haat swart.  Bring geen vreugde in my lewe nie.  Noem my maar ‘n rassis . . . ek gee nie om nie.  Op my brose ouderdom hoef ek nie meer voor te gee nie.  Maar voor jy my van jou verjaarsdag-, kersfeeslysie of facebook afhaal, lees darem net eers klaar.  Jy mag dalk met my saamstem aan die einde vn die relaas.

Gee my veel eerder kleur . . . veral helder en donker edelsteenkleure . . . robynrooi, smaraggroen, koningsblou, skeloranje, purperpers, sonneblomgeel, ougoud . . . met hierdie kleure tooi ek my lewe.

Ek sien mense in kleur (behalwe wit en swart) . . . mense  wat mal is oor die lewe is goud-magrietjie-geel.  Daardie persoon wat treur oor ‘n geliefde is purper-pers.  My vriendinne wat graag saamkuier oor ‘n koppie  koffie is helder-oranje.  My man se liefde is vlam-rooi.  My kinders se kuiers is woud-groen, rustig en lekker . . . met die essens van saamwees wat nog lank in my wese le-plek kry nadat hulle weg is.  Bekommerde mense is blou . . . vanaf ligblou tot donker blou.

My kleinkind is bont . . . net so vrolik en opgewek en nuuskierig oor die lewe.   Hoogmoedige en hooghartige mense is goedkoop silwer, wyse mense is ou-goud.  Dierbares wat moeilike tye beleef is brons.  Mense met geen waardes en morele beginsels is deurskynend.  Iemand wat haarself gevind het in die lewe is olyfgroen, die wat nog soek is duif-grys.

Vir elke mens is daar ‘n kleur.  Ongeag sy kleur.  Ek is verby die stadium waar wit en swart ‘n rol in my denkwyse oor mense speel.

Kleurvol, pastelle of ‘n mengelmoes van kleure en mense . . . dit is die dinge wat my die meeste gelukkig maak in die lewe!!

©