‘n Kennis van my bak die heerlikste koeke. Ek hoop nie sy gee om as ek dit hier deel nie. Iemand vra haar om ‘n koek te bak en by die aflewering daarvan, vir een of ander bose rede, is daar ‘n kraak dwarsoor die koek. Gelukkig kon sy dit red deur die koek met ‘n lint bymekaar te hou en die kliënt het later laat weet die koek was heerlik. Net soos wat sy dit kan bak.

Sy deel dit toe op haar facebook blad en ek kommentaar grappenderwys daarop dat onder die bestes van ons ons ook maar ons “krake” wys. En dat ons ook partykeer ons “koek” bymekaarhou moet hou met mooi gesig-linte. Vanaand dink ek weer daaraan. Besef ek weer eens hoe waar dit eintlik is. Almal van ons het maar ons eiesoortige krakies.

Party krakies is klein en oppervlakkig. Kom ons nog weg met dun linte. Maklik om hierdie krakies weg te steek. Gebruik ons eintlik die linte eerder as versiering. Klein bekommernissies wat aan jou vreet. Die spaargeld raak minder. Kos word duurder. Jou huwelik begin klein krakies toon. Kleinboet sukkel met huiswerk. Die hond is siek. Nog niks so ernstig nie, maar tog.

Sommiges het groter krake en is meer sigbaar. Het hulle meer en breër linte nodig. Dan is daar dié wat linte én knippies moet dra. Glimlag jy op jou mooiste as jy die wêreld in die oë moet kyk. Lag saam, speel saam, maar kort-kort voel jy of die knippies nog hou. Kort-kort wil die bekommernis oorhand kry. Daar is sprake dat jou man sy werk kan verloor. Jou kind raak stiller en meer teruggetrokke. En wil nie praat nie. ‘n Klein knoppie in jou bors. En as dit voel die vrees oorweldig jou, dan herstel jy die knippies. Maak die lint bietjie stywer vas. Alles is weer onder beheer, al is dit van korte duur. En jy sit jou miljoendollar glimlag op.

Party van ons krake is so groot dat die linte en knippies naderhand skietgee. Jou kop lyk later soos ‘n kleurvolle karnaval. Dis net linte waar jy kyk. Knippies by die dosyne.
Verskillende groottes en kleure. Gee jy vir die wêreld voor alles is reg. Jou oë lag nie meer so lekker saam nie, jou miljoendoller glimlag se waarde het geval . . . maar jy hou aan glimlag. Vir jou eie behoud. Vir jou gesin se onthalwe. Binnekant val jou koek uitmekaar. Manlief het sy werk verloor. Jou kind word geboelie by die skool. Die knop in jou bors is kanker. Wat sleg is, die wêreld gaan aan. Het hy maar min simpatie met jou koek se krake. Moreoggend staan jy op, kies ‘n klomp linte en knippies en bind jou koek se kraak so styf vas dat die wêreld en sy mense daarbuite dit vir solank as moontlik nie moet sien nie.

So is daar ook krake van die karakter. Afguns, hoogmoed, beterweterigheid, selfvoldaanheid, harteloosheid, selfsugtigheid, skynheiligheid, suinigheid. Te veel om op te noem. Dink ons die mooi lint om die kop of in die hare sal jou krake wegsteek. Maar wanneer jy dit die minste verwag, of selfs vir ‘n wyle vergeet van die kraak kan die mooiste en grootste lint nie hierdie lelike kraak wegsteek nie.

Troos is, almal van ons loop met ‘n kraak. Of dit nou ‘n kleintjie of ‘n grote is. Of dit ongevraagd of ‘n lelike karaktereienskap is. En . . . . of ons dit wil weet of nie, ons almal het ‘n verskeidenheid van linte en knippies in ons kas.

Vraag is . . . watter een van jou honderd linte dra jy vandag?

Lorraine Weitz Brand

Kopiereg voorbehou