2 Halwes is nie noodwendig ‘n hele nie

Soms voel dit vir my asof my lewe net uit halwes bestaan. Dit is ook heeltemal my eie skuld, want ek doen alles half-half. In my kaste lê ‘n klompie projekte wat ek deur die jare aangepak het, nog nie een is klaar nie.

En dit laat my nogal bekommerd. Oor ek nie goed kan afhandel nie, of nog slegter – sodra ek ‘n nuwe projek aanpak en dit redelik goed kan doen, raak ek verveeld en soek ek alweer na iets nuut om my te stimuleer. Lê die ander goed net so ongebruik rond.

Ek het so bietjie gaan loer na woorde wat met half- begin en gaan vasstel of dit altyd sleg is – of is daar iets goeds daaraan?

Halfpad – dit is nogal moeilik. Jy is nog nie daar nie, maar jy het ook darem al aanbeweeg.

Dit geld vir baie dinge in ons lewe en dit kan een van twee dinge beteken. Jy sukkel om tot die eindpunt te kom waarmee jy besig is óf jy wil nie regtig wegbeweeg van jou gemaksone nie. Jy beweeg net so ver sodat dit maklik is om weer om te draai en terug te kom waar jy veilig voel.

Halfhartig – dit is iets wat ons almal baie goed ken. Die projek wat ons moet begin, die huis wat skoongemaak moet word, lewenstake wat aangepak moet word, ons houding teenoor ons naaste, vriendskappe wat aangeknoop word, ons huwelikke en ons eie idees oor sekere goed in die lewe.

Ons wil dit doen, maar dit klink dan nou skielik na werk, na opofferings, na ‘n sukkel-sukkel bestaan. Die lewe is al so gekompliseerd en dan moet ons nog na hierdie goed ook omsien. Ons doen, maar ons doen dit tog so halfhartig.

Halfmas – soms voel dit vir my asof my ou lewensvlaggie meeste van die tyd halfmas hang. Kry ek nie genoeg motivering vir die dag nie. Ek skrop soos ‘n hoender, ‘n bietjie hier en ‘n bietjie daar – kom tot niks. So gaan die dag verby en môre hang my vlaggie nog laer.

Halftyd – enige iets wat ons aanpak, het ‘n halftyd nodig. Dis dan (soos sportmense en in hierdie geval rugby) die afrigter sy span wys op hulle foute en hulle motiveer om dit te gaan regstel. Anders gaan hulle verloor. Die probleem is dat met baie van ons is ons halftyd langer en meer uitgerek as die wedstryd wat ons moet speel. Maak ons so baie nuwe regstellende planne – maar dit is al waar dit bly.

Hal(f)veer – ons lewe in so ‘n gejaagde tyd dat ons die helfte van ons lewe verkort met stres, status-najaag en sielkundige probleme. Ons jaag ons dood na niks. Hardloop agter die wind aan. Koop kitskos en soek kitsrykdom en as dit nie werk nie, soek ons kitsoplossings vir ons probleme. Ons het nie meer tyd nie, nie vir onsself, ons gesinne of ons medemens nie. Ons moet eerder teruggaan na die basiese dinge in ons lewe.

Gaan vind jou anker, jou rots – jou vastigheid onder jou voete. Besluit vir wie jy gaan nee sê sonder om skuldig te voel. Spandeer minder tyd voor die televisie en meer tyd saam met jou man en kinders – en as jy gelukkig is, met jou kleinkinders. Maak meer tyd vir jouself want as jy gelukkig is, is die om jou ook gelukkig.

Dalk moet ons almal eers ons halwes bymekaar kry, dit klaarmaak en die heles so stuk-stuk uitstal. Al is dit net in jou kop of in jou hart. Dan eers kan ons volledig ons eie storie skryf en dít is nie ‘n halwe waarheid nie!