. . . vier ons alweer Kersfees . . . om presies te wees . . . more oor 11 maande. Skrikwekkend ne. Hoe lyk jou lysie? Soos die een?
Die enigste nuwejaarsvoorneme wat ek het wat altyd werk is om nie nuwejaarsvoorneme te he nie.
Beplan jy ‘n buitelug Kersete . . . dan is hierdie ‘n oulike manier om jou spyskaart mooi af te rond.
‘n Lekker alternatief vir daardie “vervelige en voorstedelike” koek-en-tee verjaarsdagpartytjie vir jou vriendinne. Dalk met ‘n druppel of tien likeurtjie by. Ook ideaal vir ‘n tienerdogter se partyjie!! Natuurlik sonder die druppel of tien likeurtjie . . .
Nou dat ek daaraan dink . . . ideaal vir Kersfees-nagereg . . .
Besef ek mos vandag dat die kool eintlik maar die weeskind, die weggooikind van groente is. Kool is negatief. Niemand (of min mense) hou van kool. Grootmense maak kinders bang met kool. “As jy nie jou kool opeet nie, kry jy nie poeding nie!” . “Snob-groente” (olywe, peppadews, sampioene ens) kyk neer op kool. “Wie wil nou saam met die kool gesien word? Wie… bedien dan nou kool saam met quisine kos? Stel jou voor – kool saam met die Kersete?”
Kool is “cheap”! Kyk maar in enige hamper (veral waar armoede heers) word kool gebruik om die vuller te wees. Kool is ‘n skelwoord. Daar word gepraat van “koolkoppe”. Kool is ‘n beledigende woord. “Die kool is die sous nie werd nie.”
Die arme kool. Ek lief kool. Koolbredie (soos my man dit maak), koolfrikkadelle, gebake kool, koolslaai en sommer net gewone fyn kool bly vir my een van die lekkerste groente.
Is jy lief vir kool? Hoe maak jy jou kool gaar? Deel bietjie jou resep (al dink jy dit is maar net doodgewoon) met ons.
Ander vroue se verleiding is sjokolade . . . of juwele . . . of parfuum. Myne is goedkoop, maklik maar nie altyd op aanvraag beskikbaar nie.
Ek is mal oor reën – donderstormreëns soos hier in die Vrystaat of die daelange sag deurdringende reën van die Kaap. Solank dit net nat is.
Ek wil “cuddle” as dit reën, ek wil potte en panne uithaal en bredies en brode maak as dit reën, ek wil badolies en kerse uithaal as dit reën. Ek wil fotos kyk, my kinders om my hê. Ek wil dik boeke lees, klassieke musiek luister, rooiwyn drink. Ek wil kaggel aansteek en die port nadertrek. Ek wil . . . want ek wil. Net omdat dit reën.
Ek is nie opgemaak met status nie. Die hogere mense se aansien kon my nog nooit bevoordeel of benadeel nie – maar ek sou daarvan gehou het as ek ‘n Prinses van Reën kon wees. Nou wel ‘n ou prinses, maar dis ook maar reg.
Reën doen iets aan my en in my. Ek is ‘n Waterdraer en al baie keer gewonder of dit dalk die rede is vir my onnatuurlike liefde vir reën. Manlief het met die jare slim geraak. Geweet water op een of ander manier laat my kalmeer en ontspan. As hy sien ek is omge-ellie is hy die eerste een wat vir my ‘n bad water gaan tap.
Dit was gister vrek warm by ons. Die heeldag lank. Drukkend. Sonder ‘n briesie. En toe skielik, sonder waarskuwing begin dit te reën. Toe die druppels die sinkdak van die stoep tref, is dit asof iemand my aanskakel. Ek is tevrede, ek dink aan my nuwe vanielje badreeks wat ek vir Kersfees ontvang het, soek ‘n dik vet kers. Wonder waar is my Edith Piaf CD is. My tone jeuk en my kop onthou van die sjokolade in die kas wat ek bere vir spesiale geleenthede. Manlief skink vir my ‘n glasie port . . . vanaand het hy ‘n gelukige vrou!
En dit oor ‘n paar druppels wat die aarde en die ruite nat maak!!!!
Ek ruik dit in die lug. Elke oggend word ek wakker en ek dink . . . nog net ‘n paar daggies – dan is dit Lente. Ek wens net die koue wil wyk. Vanoggend het ek ‘n effense beklemming om my hart gehad, daar was nog altyd ‘n geniepsigheid in die lug. As ek so na my vriende in Hermanus luister, dan sukkel hulle ook nog om van die wind en reen ontslae te raak. Ek mis die groen winters van die Kaap. Ek mis die berge en die see en die walvisse. Ek mis my vriendinne. En tog, is ek doodgelukkig in Bloemfontein. Ek werk met wonderlike (jongerige) mense. As hulle – dis nou die jonger geslag – so kan voortgaan, het ek hoop.
Selfs die studente (meestal swart) se gesindheid is verblydend. Glo ook nie meer alles wat vir hulle voorgese word nie. Kan al vir hulself besluit en vra vrae. Eet nie meer alles vir soetkoek op nie.
Dis voorwaar Lente in my hart. Die aande raak later donker. Ek kry weer kans om die tuin nat te spuit. Mense vlug nie meer na komberse en verwarmers nie. Spandeer bietjie tyd buite. Ons groet mekaar, leer mekaar beter ken en daar is ‘n vonkel in die lug.
Dit is goed dat daar seisoene is. Dit gee ons tyd om met Lente met nuwe oe na dinge te kyk. Om sommer bietjie te ontspan in die Somer, om te rus in die Winter en om dinge in heroenskou te neem in die Herfs.
Ek het skielik met ‘n skok besef oor vier maande is dit alweer Kersfees. Tyd om die dagboek nader te trek en so stadigaan beplanning te doen.
Laat dit vir julle ‘n mooi dag wees, mag die begin van die Lente vir jou ook vol nuwe beginne wees. Waardeer elke bloeisel, elke nuwe blom wat oopgaan, elke nuwe plant wat nuwe blare kry. En mag ons hierdie jaar blom soos die mooiste blomme onder die Suid-Afrikaanse son!