Valentynsdag . . . ‘n finansiele uitgawe of ‘n liefdesgawe . . .

love 3Daar is skielik ‘n vonkel in die lug. Oral in winkelvensters is daar hartjies en liefdesengeltjies om ons te herinner, ook vir party wat vergeet het (mans) dat dit een dag is waar ons vroue graag van ons geliefdes wil hoor en hul liefde wil sien – letterlik – dat hulle ons liefhet en bewonder.

Bloemiste en restaurante kan nie voorbly nie en maak slim uit hierdie geleentheid ‘n finansiële wins. Dit is nie noodwendig sleg nie. Dalk is dit goed dat ons gedwing word om vir een dag bietjie stil te staan en weer voorraadopname te neem van ons prioriteite en van ons geliefdes en liefdeslewe.

Partydae voel dit vir my asof ons prioriteite bietjie windomkeer is. Ons gee geld vir organisasies, rugbyspanne, behoort aan bewaringsgroepe, ons koop die T-hemde, vertoon dit aan ons lyf sodat almal kan sien ons gee om, maar sodra dit by die liefde in jou lewe kom, sien ons dit as ‘n geldmaakbesigheid en weier om deel te wees daarvan. Ja, ek is bewus van die feit dat die geld na die eienaar se sak toe gaan, maar dit is nie die punt nie.

Dit is min genoeg gevra om een dag af te staan en vir diegene rondom ons te wys ons het iemand spesiaals in ons lewe. Dit is mos beter om NOU die blomme en drukkies te gee as om eendag met blomme by ‘n oop graf te staan en te smag na jou geliefde se nabyheid.

En terwyl ek skryf hoor ek al die diep, desperate gesug van menige mans. Waarom al hierdie bohaai oor iets wat ons vroue mos weet? En soos een man dit gestel het, hy sal sy vrou laat weet wanneer hy nie meer vir haar lief is nie, tot dan toe weet sy mos hoe hy oor haar voel!

Ek het onlangs ‘n video gekyk waarin die pa aan sy dogter verduidelik dat eintlike liefde dít is wat oorbly na die passie uitgewoed het. Ek dink tog die meeste vroue verlang nog altyd na die “romanse” in hul lewe, al is die passie uitgewoed. Dit is juis dan nodig om die “ou liefde” weer op te kikker.

Al kan ‘n mens nie sien jou motor makeer iets nie, neem jy hom (of is dit eintlik ‘n haar?) tog gereeld vir ‘n diens. Maak jy jou motor gereeld skoon, sit jy nuwe bande op en gee gereeld olie. Sodat jou motor saam met jou end-uit die pad kan loop. Waarom dan nie ook gereeld na jou geliefde omsien nie?

Vroue word soms stroperig gesien, minderwaardig-bewus van die mans se liefde vir hulle. Maar dit gaan eintlik oor veel meer as dit. Ons is nie mans nie, ons reageer anders oor die liefde as mans. Liefde begin vir ‘n vrou in haar hart. Sy wil weet sy word raakgesien, sy wil hê ander moet sien sy is geseën met liefde. Sy wil voel haar geliefde is nog net so mal oor haar soos in die dae toe hy haar nog die hof gemaak het met blomme en verrassings. Hoekom dan na ‘n ruk ophou hiermee?

Maak nie saak hoe die meeste mans voel oor hierdie dag nie, maar dat dit defnitief ‘n vonkel in vele vroue se oë sit (ook tot voordeel van die mans in hul lewens) is ‘n feit. Dalk moet ons onthou dat vroue van nature die versorger is en daarom op hierdie dag net so bietjie erkenning wil ontvang – juis oor die liefde van haar maat – en nie noodwendig omdat sy goed na sy huis en sy kinders omsien nie.

Sien dit as deel van jou versekeringspremie. Jou kosbaarste besittings wil jy mos teen alle kwaad (diefstal, brand ens) beskerm. Jy weet jou besittings is veilig, maar jy wil net seker maak dat daar dekking is vir dié dag wat daar dalk iets verkeerd kan loop. Gemoedsrus en waarborg sodat jy rustig deur die jaar jou gang kan gaan.

Belê in jou liefde, die renteopbrengs is altyd die moeite werd, veel meer as rand en sent. Die vrugte daarvan sal jy nog lank kan pluk. Ons hele menswees bestaan uit verhoudings. Liefde vir God, jou lewensmaat, jou kinders, familie en vriende, jou medemens, jou passies en die natuur. Niemand van ons kan sonder die liefde nie. Van die dag wat jy gebore word tot die dag wat jy sterf.  Hoe hard jy ookal daarteen stry.

Dit geld ook vir die mans in ons lewens. Bederf hom, maak hom weer bewus van jou, sit ‘n vonkel in sy oog en laat hom voel hy is die enigste een in jou lewe. Vertel hom hoe hy jou laat voel. Dit lyk dalk nie so nie, maar hulle wil ook weet hulle doen dit nog vir jou.

En meneer, verras haar dus nou en dan deur die jaar met blomme, ‘n bottel vonkelwyn of ‘n kersligete – selfs by die huis – en laat haar voel sy is vir jou nog net so spesiaal soos die dag wat jy haar verower het!
©

Foto : Internet

Morele verval

Ek wil nie eers meer die koerante lees nie.  Orals word ons gebombardeer met dade wat grens aan onbehoorlik.  As dit nie klein onskuldige babatjies is wat verwurg word nie, is dit ‘n dogtertjie wat perongeluk deur haar eie pa doodgeskiet word omdat daar rowers in die huis is.  Verder word dit in ons kele afgedruk dat ons vir die president van ons land respek moet hê terwyl hy bitter min of geen respek vir sy land se mense het nie.

Ek is siek en sat om verskoning te vra wanneer ons die regering kritiseer oor dienste wat nie gelewer word of hardverdiende belastinggeld wat in regeringsmense se persoonlike sakke beland om hul uitspattige leefstyle te subsidieer. Ek is siek en sat daarvoor om as ‘n rassis uitgeskel te word wanneer die regering nie sy werk doen nie.  Vir een of ander rede vergeet die ANC-regering deel van sy “governance” beteken om sy PERFORMancE op te skerp en dit daar te hou.

Maak die regering foute, moet die man in die straat betaal.  Verswak hy sy eie polisiediens deur kriminele aan te stel moet die man in die straat ekstra geld uithaal vir privaat sekuriteitsdienste.  Omdat basiese dienste soos gesondheidsdienste ineengeval het, moet die man in die straat derduisende rande per jaar bestee aan mediese fondse wat ons nog verder verarm.

Is ons water in ‘n toestand waar dit ondrinkbaar is, moet die man in die straat honderde rande spandeer deur waterfiltreerders by sy huis en werkplek te laat installeer.  Intussen gaan ons belastinggeld wat eintlik moet dien vir hierdie sake reguit na die banksakke van die kriminele in die regering.

Baie mense voel ons MOET die president respekteer.  Sê wie?  Die grondwet sê ek moet alle mense erken . . . niemand praat van admireer nie.  Tans is ons huidige regering se morele verval van so ‘n aard dat daar nie eintlik meer iets bestaan soos morele waardes binne die regering nie.  Net jammer van die handvol wat so hard probeer en ook onder dieselfde kam geskeer word.

Dr R J Khoza (grootkop in Nedbank) het onlangs gesê dat ons leiers nie “morals, values and ethics” het nie.  Ek stem saam.  Geen trots, geen gewete en geen bekommernisse nie.

Hierdie sussie is suur vanoggend . . . alhoewel ek eerder voel soos ouboet.

 

My verhouding met ander mans . . .

zwine

In my getroude lewe het ek al verhoudings met ‘n hele paar ander mans gehad.  Maak nie saak in watter dorp ons gebly nie.  As ons in ‘n nuwe plek aankom, belowe ek myself om nie oor te gee aan die versoekings om te kyk watter talent die dorp bied nie.  Maar nee, ek gaan stop gougenoeg by my nuwe vriendinne.  Hulle weet gewoonlik waar ‘n mens ‘n mens dié tipe mans kan raakloop. En gewoonlik is ek nie teleurgesteld nie en het ek ‘n nuwe man aan my sy.

Ek weet julle sal my nie glo nie, en ek maak nie verskoning vir my gedrag nie, maar ek kan nie sonder hulle lewe nie. Julle moet my maar so aanvaar.  Gelukkig het my man al gewoond geraak aan al hierdie ander mans wat hy met my moet deel.  Glo dit as jy wil, dit dra tot my skoonma se goedkeuring weg!

Ek kon nog nooit ‘n handige man weerstaan nie.  Die meeste van my probleme kan my man self mee ‘n plan maak, en hy weet ook, die ander mans in my lewe help om van my ‘n beter vrou en mens te maak.  Daarom gee hy nie te veel om nie.  Hierdie mans is nie noodwendig goedkoop met hulle dienste nie, maar, om my gelukkig te hou is my man maar bereid om sy sak te skud vir my plesiertjies.  Ek is voorwaar ‘n gelukkige vrou, want watter man sal sy vrou deel met soveel ander mans?

My eerste verhouding in my getroude lewe was met Mr Min.  Ek het hom ontmoet net kort voor my troue.  Ek wou eers niks met hom te doene gehad het nie, maar kon later net nie meer sy dienste weerstaan nie.   En so met die jare het hy homself bewys.  Ek kan na al die jare nog altyd op sy nommer druk.  Boonop hou my kant van die saak silwerskoon.

Toe ontmoet ek vir Handy Andy.  Hy is nie so rond soos Mr Min nie, en was bietjie meer veelsydig – en daarvan hou ek baie.  Hy het my regtig gehelp om van al my hardnekkige probleme ontslae te raak, probleme waarvoor my man nie eintlik kansgesien het nie.  Vir ‘n baie lang tyd het ek en die twee mans ‘n goeie verhouding gehad.

So drie jaar terug stel Mr Min sy ouer neef aan my voor.  Ek was hoflik, hom ongesiens van ‘n kant af bekyk en eers ignoreer.  Ek het alles probeer om nie weer in die versoeking te val nie, maar dit is moeilik as jy hom elke dag in die winkels raakloop.  Boonop het hy bietjie meer om die lyf en is nie bang om sy manlikheid te wys nie.  Voor ek my kon kry, het ek vir Mr Muscle geval.  Ek is tot vandag toe nog nie spyt nie.  Hy bring sy kant en sien kans om my te aanvaar met al my probleme.

Wat so handig is van hierdie verhoudings in my getroude lewe is dat ek meestal van hulle gebruik maak as my man nie by die huis is nie.  Wat ek sonder Mr Battery, Mr Exhause en Mr Tyre sou maak, weet ek nie.  Hulle is wel bietjie duurder daarom maak ek net so nou en dan gebruik van hulle dienste.  Gelukkig het die meeste van hulle ‘n waarborg.

As ek saans te eensaam raak en my man werk laat of gaan slaap vroeg, dan bel ek my goeie ou vriend, Mr Video.   Hy gee nie om dat ek hom soms net nou en dan nodig het nie.  Vreeslik geduldig.  Ons het al ure saam deurgebring.  Ons twee het al menigmaal saam gelag, saam gehuil en soms saam ons koppe geskud vir die mense.

Wat lekker is van hom, is dat ek al die praatwerk aan hom kan oorlaat en net myself geniet. Boonop gee hy ook glad nie om as ek huil nie en gee ook glad nie om as ek in my nagklere loop nie.  Hy aanvaar my net soos ek is wat beteken hy sien kans vir al my buie. Mr Video kanvan ‘n lang, eensame aand ‘n vrolikheid maak.  ‘n Regte staatmaker.

Afhangende van die tyd wat ek op hande het, en ek behoefte het aan meer, bel ek vir Mr Delivery ook.  Ek hoef nie eers agter hom aan te ry nie.  Hy gee ook nie om om my met Mr Video te deel nie.  Hy sorg gewoonlik vir pizzas, hoenderstukkies en ander heerlike eetgoed.   Dis boonop twee verhoudings wat my man soms aanbeveel as hy sien sy ou vroutjie raak te eensaam of is doodeenvoudig net verveeld.

My nuutste verhouding is met die drieling en oor hulle is ek vreeslik opgewonde.  Lyk my hoe ouer ek raak, hoe meer sien ek kansvir nog.  Gelukkig is hulle bietjie uit my koers maar ek besoek hulle gereeld.  Die enigste probleem is dat ek nooit weet watter een om eerste te kies nie.  Hulle kan nogal my sak ruk, veral as ek hulle aldrie besoek.  Dit is nie nimlike Mr Price Homes, Mr Price Clothing en Mr Price Sports.

Ek is heeltemal verslaaf aan die drie manne.  Ek kan net nie wegbly nie.  Ry ons verby hulle, probeer ek die versoeking weerstaan, maar kry altyd ‘n verskoning om vir hulle hallo te gaan sê.  Boonop gee hulle my soveel plesier en het altyd iets nuuts om my te verlei en bederf my gereeld soos hulle kan.

Ek is seker teen die tyd verstaan julle my dilemma oor die mans in my lewe.  Ek is ook seker julle is self skuldig.  Wys jou nounet, mens moet nooit sommer iemand anders veroordeel voordat jy die hele storie ken nie.  En wees eerlik met jouself, wat sal ons sonder hierdie mans in ons lewe gemaak het?

So, as julle weet van ‘n man wat bereid is om sy dienste aan my lewer, gee vir hom my selnommer.  Dit is nou as hy nie te duur is nie en nie omgee om my met nog ‘n hele paar ander te deel nie!

 

Fotobron : Internet

Volmaan en feite

maan

O die darling van my, o die darling van my . . . maar ek het maar my bedenkinge.  Snaakse spesie, die klomp mans.  Iewers met die aanmekaarsit van ‘n man is die instruksies verkeerd gelees of nie verstaan nie.  So sien ons dwarsdeur hulle.   “Dis duidelik’, sing ek saam met die Brasse van die Kaap.

Waarom party vroue nog tyd en energie kry om verhoudings buite hul huwelik aan te knoop, bly vir my ‘n raaisel.  Een op ‘n slag is meer as wat ek met my brose lyfie kan hanteer.  Dan is ek boonop nog lief vir myne.  So om die koffietafel vra ek mos nou die anderdag vir ‘n vriendin of sy weer sal trou.  Sy verstik amper aan haar swartwoudkersiekoek.  “Ek sal nie eers saambly nie.”  En sy was gelukkig getroud!

Waar het die fout nou presies ingetree, vra ek myself vir die duisendste maal.  Net soos jy dink hy het mens geword, glip daar weer ‘n geit uit soos ‘n vrypuisie.  Op die mees onmoontlikste tyd en plek, en net so onwelkom.  Die skoene wat hy al ‘n geruime tyd dra, is nou kwansuis vandag nie meer reg nie.  En waar is sy skoolrugbytrui van vergange dae? Tien jaar terug het hy ook dieselfde vraag gevra en nadat jy amper ‘n arm en ‘n enkel gebreek het in die soekproses het hy toe ook in elkgeval niks daarmee gemaak nie.

Ek het gelukkig geleer deur die jare.  Maak soos ek, gooi dit met die tyd weg, skud jou kop ongelowig saam omdat dit nie meer op sy ou plek is nie en pleit bewusteloos.  Gee die visvang die skuld. Natuurlik weer langs die water laat lê!  Die trui pas in elkgeval al lankal nie meer oor die rondings van sy lyf nie – waarom hom nou nog verder daarmee opstres?  Die res van die dag skrop hy soos ‘n bleshoender rond en wissel dit af met dramatiese sugte en ‘n gesig wat boekdele spreek.  Hierdie houding en lyftaal van hom sal hom loshande ‘n Oscar laat wen.

So loop soek hy toe mos sy tang en kry dit toe ook nie.  Die duiwel loop nou viervoet in die huis rond, maar ek kap hom ‘n ignore – soos wat die kinders sal sê.  Laaie word oopgepluk en onderstebo gekrap.  Die kinders kry die skuld, as hulle tog net sy goed wil uitlos of dit dan net tenminste terug wil sit waar hulle dit gekry het.  Hy weet ook maar goed om my nie te betrek by hierdie onvergeeflike misdaad nie. Met ‘n niemand-verstaan-my-nie kyk in sy oë kom hy naderhand sleepvoet die sitkamer in.

Hy val in sy stoel.  Hy sê niks en ek sê niks.  Daar sluip so ‘n koue front in die huis. Jy moet hare op jou tande hê.  Ons gluur mekaar aan soos stoeiers in ‘n kryt.  Ek wonder so in my stilligheid of dit volmaan is en maak ‘n denkbeeldige nota om te kyk of hierdie houding van hom ‘n vaste patroon begin vorm.  Is dit so, neem ek elke volmaan langverlof.

So sit hy daar, dikvies en vêr van die huis af.  Gryp die kontrole en draf deur al wat ‘n televisiekanaal is.  Meer as eenkeer binne ‘n baie kort tydjie.  Net as ek die draad van die storie kry, verander Ondier dit weer. Man, sal ek graag daardie persoon wil ontmoet wat die verduiwelse kontrole ontwerp het.

Ek sug en slaan my oë op na die hemel en bid vir genade, want soos die tannie op televisie sê as sy moet bid vir krag, slaat sy hom disnis met die vuis.  Boonop weier ek om hom te vra wat fout is.  Dit opsigself kan dalk ‘n lang storie word.

Laatmiddag vra ek sommer so in die verbyloop of ons nie maar ‘n vleisie op die kole kan gooi nie.  En kyk hoe lyk hy toe!  Soos ‘n kat wat ‘n piering room present gekry het.  Wonder of dit iets te doene het met sy voorvaders se primitiewe manier van kosmaak of is dit eerder ‘n geval van gesneuwelde hormone wat nou uiteindelik in gelid marsjeer?

Gelukkig is hy nooit te moeg of te kwaad om ‘n vuurtjie aan te steek nie.  Sodra die kole aan die gang is en hy homself tuismaak voor die hitte, kan jy met hom koekies bak.  So sag soos deeg in jou hande.  Skoon heimwee omdat jy nie by hom wil sit nie.  Droom drome so lank soos Jan se boontjierank.  Die wêreld kan nou om hom vergaan en daar is niks wat hom nou kan omkrap nie.  Skoon vergeet van sy geite.  Onthou ook sommer nou skielik hy het sy tang vir sy buurman geleen.

Half verleë skop hy in die gras en vra omverskoning vir sy ongeduld.  Laataand voor die vuur is die vrede herstel tussen man en vrou.  Alles is nou weer normaal op die tuisfront.  Dis dan wat ek besef  wat ware liefde werklik is – om iemand onvoorwaardelik lief te hê met foute en al en om dit te vergewe – ook myne vir dié dae wat die hormone my ook maar onderkry en niks reg wil verloop nie!
 ©

Fotobron : Internet

‘n Nuwe jaar

 plaashek

Salig! As my nuwe jaar so begin, kan ek vir vir 2011 sê “bring it on!”  Gisteraand het ons en ons kinders die oujaar afgesluit met ‘n braai op die plaas.  Terwyl ons aan tafel gesit het, het die reën (dit het al eintlik die heeldag gereën en net gestop sodat ons kon braai) saggies op die plaashuis se sinkdak geval.  Daar was geskerts aan die tafel, daar was onthou-jy-nogs en, wanneer niemand gekyk het nie, was daar trane in my oë. 

Hoe bevoorreg was ek nie!!  My man en al my kinders om een tafel.  In een huis. In vrede.  In oorvloed. In goeie gesondheid. In een stuk.  In liefde.  Wat meer kan ‘n mens wil hê.  Die afgelope tyd het menige mens vir my gevra wat ek wil hê vir 2011.

Sonder om blasé te klink, het ek gesê “niks”.  Party het my wel snaaks aangekyk, maar dit is hulle saak.  Ek het alles wat ek moet hê en wat ek wil hê.  Ek was nog nooit in my lewe materialisties nie.  Het al soveel mense met so baie besittings gesien wat sielsongelukkig was. 

Die dinge in die lewe wat my gelukkig maak, kos nie geld nie.  Kan jy dit nie koop nie.  Nie eers op ‘n uitverkoping nie.  Hartsgeluk – Vrede – Liefde – Aanvaarding – Vriendskappe – Sonsondergange – Natuurskoon – Reëns –  Sonnige dae – Kaggelvure – Geleenthede – Familie – Huweliksgeluk – Gesondheid . . . en nog baie meer.

Vanoggend toe ek wakker word (en manlief wat vir my koffie bed toe bring), is ek skielik opgewonde.  ‘n Nuwe jaar . . . nuwe verwagtinge.  Ek is so reg soos wat kan kom.  En jy? Vir jou wens ek al hierdie dinge hierbo – en nog meer.  As jy dit het, is al die ander dinge onnodig. 

Ek het gister ‘n mooi sms van ‘n vriendin ontvang.  In Engels.  Ek deel dit met julle.

“Lke birds, let us leave behind what we don’t need to carry . . . Pain, sadness, bitterness, fear and regrets . . .  Fly light – Life is beautiful!  If 2010 didn”t end up the way you planned . . . just remember . . . 2011 is created specially for you to start new . . . enjoy every new moment!”

Mag elke oomblik van jou 2011 gevul wees met voorspoed, vrede en vreugde!

Lorraine