Foto-Pretsel 20

Minste

Dis nie altyd so maklik nie.  Die mens se natuur wil hoofrol speel. As ons te nagekom word, wil ons terugveg.  Soms is ons vinniger met die mond as met die verstand.

Ek is gewoonlik heeltemal verstom wanneer iemand my verbaal aanval, veral as ek heeltemal onskuldig is.  Ek bly stil.  Nie uit eie keuse nie, ek is letterlik stom want op daardie oomblik gaan daar honderd dinge tegelyk deur my kop.  Agterna dan dink ek, ek was dom, ek moes dit vir haar/hom gese het of ek moes dit gedoen het.  Maar altyd te laat met die goeie raad aan myself.

Eendag noem ek dit aan ‘n vriend (was ons predikant) dat ek soms wens ek kan dadelik terugbaklei want die ander persoon dink hy/sy het die oorhand.  Se hy vir my toe die volgende. “Onthou, jou swakste eienskap is gewoonlik ook jou sterktste eienskap”.  Het my ‘n rukkie geneem om dit heeltemal te begryp.  Maar dit is waar.  As ek moes onmiddellik terugbaklei het, sou die situasies seker heelwat slegter afgeloop het.

Ek gaan nie jok nie, maar soms, net soms wens ek ek was bietjie vinniger . . . .

Oplossings vir die winter, resessies en ander oorlewingsprobleme . . .

 

hibernation-dormouse

Almal trek swaar.  Om te oorleef met die huidige pryse van kos en brandstof, is nie vir sissies nie.  Jy moet hare op jou bors, tande en rug hê!  Ek hoor gisteraand ‘n advertensie op televisie waar hulle die mense vertel dat trou vandag nog ‘n “bargain” kan wees.  As alles in aggeneem word, en dit sluit trouring en wittebrood uit, kan hulle ‘n troue reël vir ‘n bedrag tussen R40 000 en R45 000.  Ek het amper regagteroorgeslaan.  Dit sal my heeltemal van trou afsit.

Die armes word nog net armer.  En met die resessie is daar nie eers vinnig iets op die horison wat ons met ‘n lig kan sien nie wat uitkoms kan bring nie.  Waar sny jy?  Wat los jy?  Ons móét eet, ons móét ons kinders skooltoe stuur, ons móét by die werk uitkom.  Ons móét warm water hê om te bad, ons móét krag hê om te kook. En ons voel skuldig as iemand vir ‘n stukkie kos kom bedel en jy dink by jouself “hierdie vier snytjies brood is broodnodige kos vir my gesin”!

My hart breek as ek die pensioenarisse met hulle karige pensioentjies in die winkels sien.  Hulle draai en draai en draai daardie artikel om en aan die einde beland dit maar weer net op die rak.  Selfs mieliemeel kos deesdae ‘n fortuin.  Doodgaan is ook nie ‘n opsie nie, want begrafnisse kos baie geld.

Iets wat ek deesdae ondervind is dat mense grappies maak omtrent hulle omstandighede. Die een ou sê nou die anderdag, hy praat maar min deesdae want hy spaar dit vir die moeilike tye wat voorlê.  ‘n Ander spog en sê hy het gister wors gebraai – dit is deesdae ‘n luuksheid.  Die Huisgenoot se randrekkers raak deesdae ‘n broodnodige resepteboek in ons huise.

Die slim mense sê mos hoeka ons gebruik humor om ons deur krisisse, rampe en swaarkry te help.  Dit is toe dat ek dink my plan om die winter, resessie en ander finansiële probleme uit te wis, is nogal ‘n grênd plan.  Hibernasie. Winterseisoen. Vir tenminste ‘n hele paar maande.

Dink net, as Suid-Afrika elke jaar 3-4 maande kan hiberneer, wat sal dit nie vir ons beteken nie.  Soveel probleme kan in daardie tydperk aangespreek word.  Die moontlikhede is legio!!!  En boonop kan ek genomineer word vir ‘n Nobelprys!

Eerstens kan ons almal genoeg rus kry.  In hierdie drie maande hibernering is jou verlof ingesluit, asook alle publieke vakansiedae en naweke.  Siekverlof, kraamverlof en spesiale verlof.  Skoolsiek ook.  Die res van die jaar moet ons skouer aan die wiel sit.  Sodoende is daar ook nie tyd vir misdrywe en kriminele aktiwiteite nie.

Tweedens kan die natuur weer herstel.  Bome kan groei, velde kan herstel en diere kan rus. Implemente en voertuie kan tot stilstand kom en sodoende kan die osoonlaag ook weer tot normaliteit terugkeer.  As daar nie gasse vrygestel word nie, is daar niks wat die osoonlaag irriteer nie.

Ons liggame kan herstel en nuwe selle kan groei en regmaak wat binnekant verkeerd loop.  Ons kan van oortollige gewig ontslae raak wat dan ook terselfdertyd ander mediese probleme uitfasseer soos hoë bloeddruk, cholesterol (van al die ryk kosse wat ons in die winter verorber), stresverwante siekte en padwoede.

Inflasie kan beter beheer word (niemand kan koop in daardie tydperk nie) en dink net watter groot besparing kan ESKOM maak.  Geen verwarmers, elektriese komberse en warmwatersilinders wat ooreis word nie.

Uiteindelik sal daar minder oorloë wees.  Niemand gaan tog lus wees om na 3-4 maande se heerlike ontspannende slaap weer aan die gang te kom om verder oorlog te voer nie.  Daar skakel ons sommer ook die moontlikheid van oorlog uit aangesien 8 maande nie die moeite werd is om so ‘n perd op te saal nie.

Ek weet dit klink na heerlike dagdromery en “snert”, maar dit is nie.  Gaan sit en dink mooi oor al die voordele hieraan verbonde.  Ek, persoonlik, kan nie dink aan een nadeel nie!

Foto : Internet

Kopiereg voorbehou

 

Drome of nagmerries

oor 'n koppie koffie  

Uit pure verveeldheid kyk ek gisteraand ‘n DVD, Pirates of the Carribean – Dead man’s Chest.  Glad nie my tipe vermaak nie, maar as ek verveeld is, lees ek tot die kinders se ou geskiedenis- en aardrykskunde handboeke.  Moenie laat daar van my gesê word dat ek net prentjies kyk nie.  Met al hierdie drogbeelde nog vars in my gedagtes, gaan slaap ek toe later. 

Ek moes dit geweet het, droom sal ek droom hieroor.  Van kleinsaf het ek die gawe om elke dag my drome te onthou, a is dit net vir ‘n dag of twee.  Gewoonlik dit wat ek sien, hoor of ervaar in die dag, het ‘n duidelike invloed op my drome. 

Vanoggend is ek skoon moeg, my bene behoorlik lam toe ek wakker skrik, nes asof ek regtig weggehardloop het vir die monsters.  Hulle (my bene) was skoon swaar van moegheid, my hart het geklop teen die spoed van lig en ek was papnat gesweet. 

‘n Rukkie terug het ek ‘n interessante dokumentêr gesien waar hulle Olimpiese Spele-atlete aan masjiene koppel en dan moes hierdie atlete in hul verbeelding die wedloop aflê.  Verstom het die wetenskaplikes opgemerk dat dieselfde spierreflekse en inspanning gebruik word soos wanneer hierdie atlete die wedloop fisies sou aflê. 

Dit is seker dan hoekom my bene so moeg was, want in my drome het ek weggehardloop, was ek vol vrees vir hierdie monsters en hul gemaskerde vriende (daar is mos niemand wat vir my sê : “dis OK, jy kan maar ontspan, dit is net ‘n droom” nie).

Wat my weer laat dink – mors ons nie ook maar soms goeie energie en tyd aan negatiewe dinge nie?  Laat ons ons rondjaag, helder oordag, deur monsters wat ons lees, hoor en ervaar nie.  As ons soggens die koerante oopmaak, sommer nog op die voorblad, is daar slegte nuus.  Begin ons die dag sleg as ons nuus op televisie kyk.  Die verkeer is sleg, die radio is aan en ons luister nuus – moord, verkragting, roof, korrupsie.  Hierdie beelde bly heeldag in ons gedagtes en neem alle goeie en positiewe gedagtes weg van ons. 

Ek maak deesdae ‘n punt daarvan om soggens saam met my koffie na mooi musiek te luister.  Al kry ek tyd net vir een of twee snitte.  Ek het op my rekenaar ‘n paar fotos waarvoor ek nooit moeg word om na te kyk nie.  Van hulle is natuurfotos, ander is fotos van my gesin, familie, vriende en ‘n paar ander wat vir my laat dink aan lekker tye in my lewe. 

Met my musiek, my koffie en hierdie fotos, o ja – en my “morning papers” – spandeer ek dan my eerste halfuur of uur soggens vroeg aan positiewe dinge.  Kry ek dan terselfdertyd tyd om dankie te sê vir hierdie dinge in my lewe.  Want as jy kan dankbaar wees vir dit wat jy het, hoe klein of hoe min, glo ek sal daar nog meer op jou lewenspad kom.  Dit is goeie energie wat jy uitstraal en hierdie goeie energie beskerm jou sommer teen alle onheil. Is die res van die dag ‘n droom in plaas van ‘n nagmerrie waar ek al my energie en tyd moet spandeer om van my af weg te hou!!

Mag jou dag vandag soos ‘n droom verbygaan – een vol lekkerte waar jou tone eintlik omkrul by die herrinneringe hiervan en die smaak van die mooi dag soos heuning nog lank aan jou verhemelte klou en jy kort-kort die smaak daarvan kan proe.  Mag ons onsself besig hou met die mooi van die natuur, ons passie vir die lewe en ons liefde vir ons dierbares.

 Lorraine