Ek besef maar net weer elke dag hoe bevoorreg ‘n mens  is om jou al jou kinders/skoonkinders gelyketyd om jou etenstafel te kan hê. 

Dat dit nog vir hulle lekker is om “huistoe” te kan kom en ma en pa se kos te geniet.  ‘n Tweede huis – waar hulle nog kan loer wat is in die yskas, om te proe uit die potte terwyl ek kosmaak en soms met hulle voete op die banke te lê. 

Dit is hierdie oomblikke wat ek verewig in my hart vaslê.  My kosbaarhede, my kleinnode, my lewe . . .