Monthly Archives: December 2010

Die moets en moenies van 2011

Posted on by
5

Swellendam Faerie Sanctuary (5)

Hier het ons dit.  Die jaar is klaar.  More is ‘n nuwe begin.  Met sy eie reëls.  Dit is hier wat ek vasskop of vassteek.  Solank dit net effektief is. 

Ek het nie meer (op my brose ouderdom) enige nuwejaarsvoorneme nie.  Dit werk nie.  Jammer vir dié wie se lugborrel sopas gebars het.  Nuwejaarsvoorneme is uitgedink deur iemand wat die persoonlikheid van ‘n . . . nee wat, laat dit maar ongesê bly. 

Wat ek wel het, is ‘n lysie van moets en moenies vir 2011.  Nie ‘n lang lysie nie, maar dis belangrik – of, onbelangrik . . . hang af hoe jy daarna kyk.

MOENIE

1.    ja sê vir iets of iemand as jy regtig nie kans sien daarvoor nie.  (ek kom al mooi reg)

2.   musiek luister as dit niks vir jou siel beteken nie (sit liewer die radio af)

3.   elke weggooi kat of hond probeer red nie (jou sak en jou gesondheid ly daaronder)

4.   lewe om te eet nie – eet om te lewe (ai, dis moeilik, swartwoudkersiekoek roep my gereeld)

5.   ander mense se oorlog joune maak nie (soms is jy die enigste slagoffer)

6.   biblioteke besoek waar daar nie ordentlike boeke is nie (ek hoop ek kry die regte een)

7.   vinniger as die spoedgrens ry nie (ek sien nooit die kameras nie)

8.   luister na die weervoorspellings nie (verkeerde voorspellings het al mooi dae geruïneer)

9.   weer slaptjips by ‘n wegneemete-plek koop nie (waar kry mens nog outydse slaptjips)

10.  sê “nooit weer” nie (het ‘n manier om jou in die rug te kom byt)

MOET

1.  genoeg seekos eet (kanselleer die lewe om te eet hierbo uit)

2.  in die reën dans tot die water van my ore afloop (solank daar nie weerlig is nie)

3.  probeer om van skryfgoed in boekvorm te sit (manlief sal sóóóó bly wees)

4.  weer vir my ‘n swart kat kry (ek het ‘n ding oor swart katte)

5.  gaan ten-pin-bowling speel (ek dreig al jare)

6.  weer begin lees (daar was net nie tyd nie – as daar tyd was kon ek nooit ‘n goeie boek kry nie)

7.  begin om weer fotos te neem (ek mis dit en boonop het vriendin Sussa my aangesteek)

8.  leer om kerrie soos manlief te maak (as hy weg is, is ek gestrand – hoe water my mond)

9.  genoeg tyd inruimvir absolute stilte (ek kom agter my siel smag daarna)

10. iets aan my hare doen (wat weet ek nie)

Nie ‘n indrukwekkende lys nie, maar baie belangrik vir my.  Niks aardskuddings nie, maar genoeg om na uit te sien. 

Want 2011 gaan MY jaar wees – F.A.K (finish and klaar)

Mag die nuwe jaar vir jou ook jou mooiste jaar wees!  Veilig loop!

Lorraine

2011

Posted on by
Reply

 

  New-Year-in

2011 – Ek sien uit na die nuwe jaar.  Dit gaan ‘n goeie jaar wees, ek weet dit sommer.  2010 was vol veranderings, nuwe rigtings en aanpassings.  Die meeste het goed uitgewerk, alhoewel dit nie maklik was nie.

My kinders is naby – dit is ‘n bonus.  Manlief is nog gesond en aan my sy.  ‘n Groot bonus.  Ek het nuwe vriende gemaak, nuwe kollegas bygekry. Nog ‘n bonus.

Ek moes in 2010 vriende groet, het van provinsie verander.  Resessie het ons gedwing.  Vandag kan ek darem nog heelhuids terugkyk. Wonder ek of die hele proses ooit oor onsself gegaan het.  Dalk het die Liewe Vader gedink ons het ‘n ander taak om af te handel hier in die Vrystaat.

Hoe dit ookal sy, ons is hier.  Die nuwe vriendskappe is kosbaar.  Sou ek dit nie verruil vir enigeiets nie.  Ook nie ons omstandighede nie.  Dit voel net rég.

Mag 2011 vir elkeen van julle net vreugde, vrede en voorspoed bring.

Lorraine

Reën Reën Reën

Posted on by
1

Ander vroue se verleiding is sjokolade . . . of  juwele . . . of parfuum.  Myne is goedkoop, maklik maar nie altyd op aanvraag beskikbaar nie.

Ek is mal oor reën – donderstormreëns soos hier in die Vrystaat of die daelange sag deurdringende reën van die Kaap.  Solank dit net nat is.

Ek wil “cuddle” as dit reën, ek wil potte en panne uithaal en bredies en brode maak as dit reën, ek wil badolies en kerse uithaal as dit reën.  Ek wil fotos kyk, my kinders om my hê.  Ek wil dik boeke lees, klassieke musiek luister, rooiwyn drink.  Ek wil kaggel aansteek en die port nadertrek.  Ek wil . . . want ek wil.  Net omdat dit reën.

Ek is nie opgemaak met status nie.  Die hogere mense se aansien kon my nog nooit bevoordeel of benadeel nie – maar ek sou daarvan gehou het as ek ‘n Prinses van Reën kon wees. Nou wel ‘n ou prinses, maar dis ook maar reg.

Reën doen iets aan my en in my.  Ek is ‘n Waterdraer en al baie keer gewonder of dit dalk die rede is vir my onnatuurlike liefde vir reën.  Manlief het met die jare slim geraak.  Geweet water op een of ander manier laat my kalmeer en ontspan.  As hy sien ek is omge-ellie is hy die eerste een wat vir my ‘n bad water gaan tap.

Dit was gister vrek warm by ons.  Die heeldag lank.  Drukkend. Sonder ‘n briesie.  En toe skielik, sonder waarskuwing begin dit te reën. Toe die druppels die sinkdak van die stoep tref, is dit asof iemand my aanskakel.  Ek is tevrede, ek dink aan my nuwe vanielje badreeks wat ek vir Kersfees ontvang het, soek ‘n dik vet kers.  Wonder waar is my Edith Piaf CD is.  My tone jeuk en my kop onthou van die sjokolade in die kas wat ek bere vir spesiale geleenthede.  Manlief skink vir my ‘n glasie port . . . vanaand het hy ‘n gelukige vrou!

En dit oor ‘n paar druppels wat die aarde en die ruite nat maak!!!!

Rainy_Day_with_coffee_cup_and_window

Kort voor Nuwejaar

Posted on by
1

2010 lê op sy rug.  Ek ook – op die oomblik.  Laptop op my maag/skoot (is daar ‘n verskil??). Ek en 2010 het een ding in gemeen.  Ons is moeg.  Ons is op.  Was ‘n woelige jaar.  ‘n Emosionele jaar.  ‘n Jaar waar ons albei moes wys wat in ons steek.  2010 was nie vir sissies nie.  Ons het albei met skraapmerke en bloed geëindig.  En tog was daar oorwinnings ook.  Is ons hopelik beter af as wat ons was.

Terwyl ek sit-lê en tik, kyk ek deur my kamervenster.  ‘n Bos pienk-en-pers petunias groet my  soggens. Hiermee belowe ek myself;  dat al is my dag hoe vaal, iewers sal daar spatsels kleur wees – ‘n sms van ‘n vriendin, ‘n oproep van my kinders, manlief wat my ‘n drukkie gee as ek kosmaak, die omgee van my kollegas.

‘n Voëltjie, wat elke oggend op die stoepie sy krummels soek laat my besef dat God elke minuut van die dag na my kyk.  Sal Hy my nooit alleen laat nie.  Die gras wat met die reën so vinnig groei herinner my aan die seën wat ek daagliks mildelik ontvang en net soos die gras, my gesig oplig en groei.

Dis dán, dat ek weet – 2011 is MY jaar!!!

1250628606etO22f[1]