Bygelowe . . .

 

 

Oe-heh-eh . . . ek wonder hoeveel mense het vandag by die huis gebly of selfs in die bed gebly omdat hulle bang was iets slegs gaan vandag gebeur?

Ek wou ook nogal daardie truuk doen. Bel my baas en seg hom ek gaan g’n nêrens vandag nie.  Bang die onheil gaan my tref. Toe het hy te vertelle dat as ek nie 08h00 by die werk is nie gaan die onheil my in elkgeval tref want hy gaan my op die plek “FIRE”.  Ook geen sin vir onheile nie. 

Nou ja, toe pak ek maar vir handsakkie en start vir karretjie en gaan werk toe maar.  Nie dat ek enigsins bygelowig is nie, maar ek het so uitgesien na ‘n lang naweek.  (“,)  Kersfees is nog ver!!

Alle grappies op ‘n stokkie.  Dit het my nooit gepla as die 13de op ‘n Vrydag val nie.  Ek dink wel daaraan (moeilik om dit te igoreer as almal heeldag daarvan praat) maar nie met ‘n beklemming om die hart nie.  As (die onheil) wil kom, dan sal hy.

En laat ek dit dan ook maar terselfdertyd erken.  Ons kan so maklik bygelowig raak.  Oor klein goedjies wat ons nie eers altyd agterkom nie.  Ek onthou op hoërskool het ek ‘n paar oorbelletjies (kruisies) gedra en elke keer wat ek dit aangesit het, het dit vir my gevoel dinge loop net reg.  In so ‘n mate dat ek later nie meer ander oorbelle wou dra nie.

Ek moes myself dwing om anders te dink daaroor.  Gelukkig was ek nog jonk en baie modebewus en het die ewigdurende veranderde modes my gelukkig gedwing om ‘n nuwe paar te kry.

Watter “klein” bygelofies het jy wat jy met ons wil deel?  Ek sit solank die ketel aan . . . of verkies jy ietsie sterkers terwyl ons oor hierdie prettige onderwerp gesels?

Foto-Pretsel 10

Die pad vorentoe lyk soms so nou en ver dat ‘n mens jou maklik kan verbeel jy sal nooit daar uitkom nie. 

So voel ek ook as ek my oor die toekoms bekommer.  Dit lyk asof daar nie ‘n einde gaan kom aan my probleme nie en die uitkoms is onseker  . . . wie kan sê wat wag vir my in die toekoms en nog erger . . . sal ek dit kan hanteer? 

Om nou al te tob oor die toekoms maak ‘n mens moeg, dit put jou energie en veroorsaak dat jy paniekerig raak.

Stap die pad . . . treëtjie vir treëtjie ~ en voor jy jou kom kry is jy daar en besef  jy die pad is eintlik net so breed soos toe jy hom begin stap het. 

Hanteer jou bekommernisse ook so, een dag op ‘n slag !