Kleintyd herinneringe . . .

 

“We do not remember days, we remember moments. The richness of life lies in memories we have forgotten.”  ~ Cesare Pavese

Watter waar woorde is dit nie.  Ek het van gister af weemoed vir die onthou-jy-nog’s van my kleintyd.  Deel ek hierdie heimwee op ‘n bladsy op Facebook, met die ongelooflikste terugvoering van mense wat nes ek voel.  Wat onthou van doughboys, stormjaers, Chappies, Wilsons, rooi worsies, Star Toffies, Sunrise Toffies, varkboudspek en vele ander herinneringe. Wat my toe sommer nog ekstra laat verlang na die goeie ou dae.  Arm aan materialistiese dinge, maar ryk aan herinneringe.  Dié herinneringe wat so ‘n lekker warm gevoel hier in jou hart en jou maag los. 

Moenie ‘n fout maak nie, ek geniet moderne tegnologie, maar dit het sy nadele.  Ons, as kinders, moes onsself vermaak.  Geen televisie, geen X-box, Playstation, I-Pods en wat jy ookal mag kry vandag nie.  Maar ons het mekaar geken, gerespekteer en gesins-, familie- en vriendskapsbande gebou en onderhou.

Vandag weet die helfte van die jongmense nie eers meer wie is hulle niggies en nefies nie. 

Ek weet baie jongmense trek hul neuse op vir die “ou mense se dinge”, maar glo my – dit was wonderlike tye. 

 

Ooh heh-eh

1148456960b4vQ9R[1]Ek is mal oor die “two tenners” advertensie. Op hierdie stadium dink ek (persoonlike opinie) die advertensies op televisie is baie beter as die meeste programme.

So ‘n rukkie terug was die een van die wit gesin wat vir jare lank in ‘n bunker gebly het (en baked beans geeet het) ook klassiek.  So ‘n jaar of drie terug was dit die Wimpy se koffie-advertensie vir my tops.  Wie onthou nog die verliefde paartjie en die koffiename? Die beste was haar woorde aan die einde “Oooo ???, I love it when you talk foreign.” 

Wie (gee ek my ouderdom weg) kan nog die Sanlam-advertensies onthou met die babas? Dit was ‘n groot wenner.   Onwillekeurig dink ek terug aan die “braaivleis, sonskyn en Chevrolet” advertensie.  Onlangs kom ek af op ‘n advertensie in ‘n stokou koerant van KFC.  ‘n “Family Bucket” het iets soos R6.88 gekos.  Een stukkie hoender ongeveer 25c.

Toe ek ‘n kind was, het bruin brood 7c en ‘n wit brood 9c gekos.  Melk was 11c ‘n liter.  Ons skoolgeld (per kwartaal) R2.  ‘n Treinkaarjie retoer (Kaap toe en terug) R11. Jy kon 20 Chappies koop vir 5c, viennas en chips 15c en kon gaan fliek (en heelagter saam met die rokers sit) vir 15c.

My eerste (2de handse) karretjie het ek vir R100 gekoop, R3 se petrol ingegooi en die hele maand daarmee rondgerits.  Skaap het R2.10 p/kg gekos.  Woonstelhuur R250.  Goeie ou dae.

Botter het nog soos botter geproe en brood by die bakkery op die hoek gekoop en melk in glasbottels by die melkery met koepons.  In vandag se tye word limonade met kunsmatige geurmiddels gemaak en meubelpolitoer met 100% suiwer suurlemoensap. Vreemd!

Ek kan vir ure aangaan.  Raak sommer nostalgies.  Verlang na die dae toe ons op ‘n kombers gele het en die sterre bekyk (daar was toe nog nie televisie nie).  Lekker oor die draad met die bure gekuier, vandag weet ek nie eers wie is my bure nie.

Tye het verander.  Baie nuwe dinge het op die mark verskyn.  Sommige goed ander minder goed . . . en die mens pas maar aan.

Ek is baie beindruk met al die nuwe tegnologie op die mark wat gedurig geadverteer word.  Wonder net soms of ons in die proses nie van ons menswees verloor het nie?  Maar nou ja, as daar nie internet en webtuistes, blogs en rekenaars was nie sou ek nou nie so lekker op die naat van my rug kon le en gesels nie!!