Ek besef maar net weer elke dag hoe bevoorreg ‘n mens is om jou al jou kinders/skoonkinders gelyketyd om jou etenstafel te kan hê.
Dat dit nog vir hulle lekker is om “huistoe” te kan kom en ma en pa se kos te geniet. ‘n Tweede huis – waar hulle nog kan loer wat is in die yskas, om te proe uit die potte terwyl ek kosmaak en soms met hulle voete op die banke te lê.
Dit is hierdie oomblikke wat ek verewig in my hart vaslê. My kosbaarhede, my kleinnode, my lewe . . .
Hoop julle Maandag is sonder probleme en dat ons nie dolosse nodig gaan hê om die krisisse af te weer nie.
Die natuur bly ‘n wonder. Die mens jaag hom moeg om goed bymekaar te maak . . . net om uit te vind dit is juis die dinge wat nie geld kos nie wat kwaliteit aan ons lewe gee.
Ons is so besig om ‘n lewe te
maak, dat ons die meeste van
die tyd vergeet om te lewe!!
Maak tyd vir jouself, dis belangrik!!
Hierdie foto is deur my seun/skoondogter geneem tydens ‘n vakansie. Vir een of ander rede fassineer die foto my. 1001 gedagtes gaan deur my kop – ek wonder wat was die oorsaak van die dood? Die atmosfeer van die foto spreek boekdele. Alhoewel dit ‘n hartseerverhaal vertel, bly dit een van my gunsteling fotos.
Die bokke van Fairview is vir my pragtig. Hulle bekyk jou so van ‘n hoogte. Dat hulle nie hoogtevrees het nie, is my dood. Ekself is maar versigtig vir trappe (het al te veel geval in my lewe) maar hulle is dapper. Al sien hulle nie die hele prentjie nie, gee hulle een tree op ‘n slag. En hulle kom daar waar hulle wil wees. Dalk moet ons hulle raad volg!!
Hierdie foto (weet nie wie die fotograaf is nie) het my so aangegryp en toe ek die aanhaling sien en ek geweet dit moet so wees. Ek hoor heeldag mense blaf en knor vir mekaar, kollegas, families, egpare, politici . . . en dan wonder ons soms hoekom ons saans so moeg is. Probeer eerder ‘n sagte antwoord, ‘n glimlag – dit verrig partykeer wondere. Vir almal!
Soms voel dit vir my asof die mens daarvan hou om te bly krap en karring aan dinge wat ons seermaak in die lewe. Is dit dan werklik nodig dat ons onsself ook moet kasty as die lewe ons partydae vanself beetkry?