Jinne, ek wil dit nie eintlik hoor nie. Nog minder wil ek dit voel. Maar vrede moet ek maar maak met die koue. Winter is hier. Die laaste week getuig daarvan. My hande wil afvries, my vel lyk en voel soos ‘n stuk leer wat hopeloos te lank in die wind en weer gelê het en ek peusel vandat ek my oë oopmaak in die oggende.
Dis lae op lae klere aantrek, die wasgoed is baie en dit wil nie droog nie en dit voel my my knieë is besig om in te gee. Om oud te wees (by die koue) is nie vir sissies nie.
Ek dink aan bredies, gebakte poedings, biltong, port en kaggelvure. Snoesige sag komberse, dik woltruie, wollerige pantoffels en groot bekers warm sjokolade . . . die lys kan vir kilometers aangaan.
Ongelukkig is ek nie ryk nie – moet ek werk en het die lewe min simpatie met my of ek koud of warm kry. Soos die bekendes sê . . . the show must go on!!!
Lekker dag vir julle almal!!
Foto : Internet
Ek ruik dit in die lug. Elke oggend word ek wakker en ek dink . . . nog net ‘n paar daggies – dan is dit Lente. Ek wens net die koue wil wyk. Vanoggend het ek ‘n effense beklemming om my hart gehad, daar was nog altyd ‘n geniepsigheid in die lug. As ek so na my vriende in Hermanus luister, dan sukkel hulle ook nog om van die wind en reen ontslae te raak. Ek mis die groen winters van die Kaap. Ek mis die berge en die see en die walvisse. Ek mis my vriendinne. En tog, is ek doodgelukkig in Bloemfontein. Ek werk met wonderlike (jongerige) mense. As hulle – dis nou die jonger geslag – so kan voortgaan, het ek hoop.