Klakouse

 

Foto/Graphics : Internet

Foto/Graphics : Internet

 

Vanoggend was ek al vroeg wakker.  Manlief is kort na vyfuur werk toe.  Ek is haaswakker en besluit om bietjie op die forums te gaan rondsnuffel.  Wat ‘n teleurstelling.  Almal kla.  Op die kosforums kla hulle omdat hulle aan 6 kosforums behoort en sien dieselfde resepte op al die forums.  (Hoekom dan aan 6 behoort?) Kies die beste een uit die lot en beweeg aan.

Op die politieke forums is dit tien keer erger.  Almal kla oor slegte dienslewering, staak, vernietig dit wat nog werk en kom volgende verkiesing, trek almal hulle kruisie weer by die dieselfde gesig.  Ek verstaan dit nie.  Stem vir ‘n ander party.  Ek skuld geen party my lojaliteit nie.  Ek werk nie vir hulle nie . . . hulle werk vir ons.  Finish and klaar.

So “surf” ek die ander forums.  Op die breiforums kla die dames oor die patrone wat nie genoeg detail bevat nie.  Die doen-dit-jouself forums het dit weer teen verkeerde raad wat mense op die bladsy plaas.  Die leesforum kla oor die gehalte van boeke deesdae.  Die tuinforums kla oor die veranderlike weer.

En so gaan dit aan.  ‘n Uur later en ek is gereed om my polse te kou.  My hele dag is bederf.  Dis Vrydag, dis naweek . . . wie wil dit met ‘n lang gesig aanpak.

My pa het altyd gese jy kry mense wat kla en jy kry mense wat kla.  En dan kry jy nog mense wat kla.  Ek stem, kla het ‘n gewoonte geraak.   Ons kla met die witbrood onder die arm.  Party met ‘n swartwoudkersiekoek.  As jy nie hou van ‘n forum, of ‘n boek of ‘n fliek of ‘n televisiereeks of watookal, moenie jouself verder kasty nie.  Verlaat die groep, gee die boek terug, kyk ‘n ander fliek, verander die kanaal of sit alles af en gaan slaap.

Maar in vadersnaam . . . hou op met kla.  Die lewe is kort en kosbaar,  spandeer jou tyd aan die dinge wat positief is.  Hoekom jouself elke dag self kasty as die lewe dit vir jou ongevraagd doen?

Ek is mal oor mense wat kan lag, vir hulleself en vir die lewe!!

En hier aan die einde, besef ek met ‘n skok . . . hier doen ek dan presies dieselfde . . . kla oor mense wat klakouse is!!!

Oe-heh-eh!!

©

Dis amper Lente

lenteEk ruik dit in die lug.  Elke oggend word ek wakker en ek dink . . . nog net ‘n paar daggies – dan is dit Lente.  Ek wens net die koue wil wyk.  Vanoggend het ek ‘n effense beklemming om my hart gehad, daar was nog altyd ‘n geniepsigheid in die lug.  As ek so na my vriende in Hermanus luister, dan sukkel hulle ook nog om van die wind en reen ontslae te raak.  Ek mis die groen winters van die Kaap.  Ek mis die berge en die see en die walvisse.  Ek mis my vriendinne.  En tog, is ek doodgelukkig in Bloemfontein.  Ek werk met wonderlike (jongerige) mense.  As hulle – dis nou die jonger geslag – so kan voortgaan, het ek hoop.

Selfs die studente (meestal swart) se gesindheid is verblydend.  Glo ook nie meer alles wat vir hulle voorgese word nie.  Kan al vir hulself besluit en vra vrae.  Eet nie meer alles vir soetkoek op nie.

Dis voorwaar Lente in my hart.  Die aande raak later donker.  Ek kry weer kans om die tuin nat te spuit.  Mense vlug nie meer na komberse en verwarmers nie.  Spandeer bietjie tyd buite.  Ons groet mekaar, leer mekaar beter ken en daar is ‘n vonkel in die lug.

Dit is goed dat daar seisoene is.  Dit gee ons tyd om met Lente met nuwe oe na dinge te kyk.  Om sommer bietjie te ontspan in die Somer, om te rus in die Winter en om dinge in heroenskou te neem in die Herfs.

Ek het skielik met ‘n skok besef oor vier maande is dit alweer Kersfees.  Tyd om die dagboek nader te trek en so stadigaan beplanning te doen. 

Laat dit vir julle ‘n mooi dag wees, mag die begin van die Lente vir jou ook vol nuwe beginne wees.  Waardeer elke bloeisel, elke nuwe blom wat oopgaan, elke nuwe plant wat nuwe blare kry.  En mag ons hierdie jaar blom soos die mooiste blomme onder die Suid-Afrikaanse son!

Drome of nagmerries

oor 'n koppie koffie  

Uit pure verveeldheid kyk ek gisteraand ‘n DVD, Pirates of the Carribean – Dead man’s Chest.  Glad nie my tipe vermaak nie, maar as ek verveeld is, lees ek tot die kinders se ou geskiedenis- en aardrykskunde handboeke.  Moenie laat daar van my gesê word dat ek net prentjies kyk nie.  Met al hierdie drogbeelde nog vars in my gedagtes, gaan slaap ek toe later. 

Ek moes dit geweet het, droom sal ek droom hieroor.  Van kleinsaf het ek die gawe om elke dag my drome te onthou, a is dit net vir ‘n dag of twee.  Gewoonlik dit wat ek sien, hoor of ervaar in die dag, het ‘n duidelike invloed op my drome. 

Vanoggend is ek skoon moeg, my bene behoorlik lam toe ek wakker skrik, nes asof ek regtig weggehardloop het vir die monsters.  Hulle (my bene) was skoon swaar van moegheid, my hart het geklop teen die spoed van lig en ek was papnat gesweet. 

‘n Rukkie terug het ek ‘n interessante dokumentêr gesien waar hulle Olimpiese Spele-atlete aan masjiene koppel en dan moes hierdie atlete in hul verbeelding die wedloop aflê.  Verstom het die wetenskaplikes opgemerk dat dieselfde spierreflekse en inspanning gebruik word soos wanneer hierdie atlete die wedloop fisies sou aflê. 

Dit is seker dan hoekom my bene so moeg was, want in my drome het ek weggehardloop, was ek vol vrees vir hierdie monsters en hul gemaskerde vriende (daar is mos niemand wat vir my sê : “dis OK, jy kan maar ontspan, dit is net ‘n droom” nie).

Wat my weer laat dink – mors ons nie ook maar soms goeie energie en tyd aan negatiewe dinge nie?  Laat ons ons rondjaag, helder oordag, deur monsters wat ons lees, hoor en ervaar nie.  As ons soggens die koerante oopmaak, sommer nog op die voorblad, is daar slegte nuus.  Begin ons die dag sleg as ons nuus op televisie kyk.  Die verkeer is sleg, die radio is aan en ons luister nuus – moord, verkragting, roof, korrupsie.  Hierdie beelde bly heeldag in ons gedagtes en neem alle goeie en positiewe gedagtes weg van ons. 

Ek maak deesdae ‘n punt daarvan om soggens saam met my koffie na mooi musiek te luister.  Al kry ek tyd net vir een of twee snitte.  Ek het op my rekenaar ‘n paar fotos waarvoor ek nooit moeg word om na te kyk nie.  Van hulle is natuurfotos, ander is fotos van my gesin, familie, vriende en ‘n paar ander wat vir my laat dink aan lekker tye in my lewe. 

Met my musiek, my koffie en hierdie fotos, o ja – en my “morning papers” – spandeer ek dan my eerste halfuur of uur soggens vroeg aan positiewe dinge.  Kry ek dan terselfdertyd tyd om dankie te sê vir hierdie dinge in my lewe.  Want as jy kan dankbaar wees vir dit wat jy het, hoe klein of hoe min, glo ek sal daar nog meer op jou lewenspad kom.  Dit is goeie energie wat jy uitstraal en hierdie goeie energie beskerm jou sommer teen alle onheil. Is die res van die dag ‘n droom in plaas van ‘n nagmerrie waar ek al my energie en tyd moet spandeer om van my af weg te hou!!

Mag jou dag vandag soos ‘n droom verbygaan – een vol lekkerte waar jou tone eintlik omkrul by die herrinneringe hiervan en die smaak van die mooi dag soos heuning nog lank aan jou verhemelte klou en jy kort-kort die smaak daarvan kan proe.  Mag ons onsself besig hou met die mooi van die natuur, ons passie vir die lewe en ons liefde vir ons dierbares.

 Lorraine